Het hacken van een MSN-wachtwoord
Hackers blijven een groep binnen te dringen
Iedereen kan hacken, het is een mythe om te denken dat hacking alleen voor nerds met bril en ongelooflijke computerkennis is weggelegd! In tegenstelling tot wat veel mensen denken, is MSN niet dood. Er zijn nog steeds een groot aantal gebruikers die MSN-accounts hebben en deze blijven gebruiken. Daarom richten we ons op de methoden die kunnen worden gebruikt om het wachtwoord van dit onlineaccount te kraken.
MSN is een van de meest gebruikte elektronische diensten ter wereld. Als je er een hebt, is het zeer waarschijnlijk dat je het slachtoffer bent geweest van een computeraanval of een poging tot computeraanval.
In feite zijn computeraanvallen op elektronische accounts veelvoorkomende gebeurtenissen. Welke technieken kunnen dan worden gebruikt om je MSN-accountwachtwoord te kraken?
Dit is de eerste methode waar we je over gaan vertellen. PASS REVELATOR is een computerprogramma dat de gebruiker in staat stelt om elk MSN-accountwachtwoord te kraken. Er is geen ingewikkelde configuratie nodig, dit programma moet je leven juist gemakkelijker maken, aangezien je slechts één download en installatie nodig hebt. Zodra het op je apparaat is geïnstalleerd, kun je het wachtwoord van het MSN-account van jouw keuze achterhalen. Omdat het is ontworpen om aan de behoeften van velen tegemoet te komen, hoef je geen hackingexpert te zijn. Of je nu je smartphone of computer gebruikt, je kunt het zo eenvoudig mogelijk gebruiken.
Daadwerkelijk is PASS REVELATOR compatibel met alle platforms. Dat betekent dat je een breed scala aan apparaten hebt waarop je het kunt gebruiken zonder risico.
Zoals hierboven vermeld, is het gebruik vrij eenvoudig. Volg deze drie stappen:
Je hoeft de software niet te installeren op een ander apparaat dan het jouwe, om jezelf niet in een ongemakkelijke en gênante situatie te bevinden.
Probeer PASS REVELATOR nu via de officiële website: https://www.passwordrevelator.net/nl/passrevelator
Afgezien van deze methode, ken je er nog andere?
Hier is een andere lijst die misschien meer duidelijkheid biedt:
We hebben het hier niet over malware in de klassieke zin. Er bestaan namelijk softwareprogramma’s die zijn ontworpen voor legale bewaking. Denk bijvoorbeeld aan ouderlijk toezicht programma’s die vaak op smartphones of computers worden geïnstalleerd, zodat ouders de activiteit van hun kinderen kunnen volgen. Er zijn ook professionele bewakingssoftwareprogramma’s die werkgevers kunnen gebruiken om te controleren wat werknemers doen tijdens hun werkuren, vooral bij thuiswerken.
Dit zijn geen programma’s die voor kwaadaardig gebruik zijn bedoeld. Toch kunnen ze misbruikt worden om iemand te bespioneren, internetverkeer te traceren of te achterhalen wat iemand met zijn apparaat doet. Het wordt dan heel makkelijk voor iemand met slechte bedoelingen om te ontdekken op welke platforms de doelwit heeft bezocht en welke inloggegevens zijn gebruikt. Wat erg is aan dit soort software is dat het vaak met toestemming van de doelwit wordt geïnstalleerd of zelfs al vooraf is geïnstalleerd, omdat het oorspronkelijk geen probleem vormt. Helaas bestaan er illegale bewakingssoftwareprogramma’s die via een achterdeur worden geïnstalleerd of fysiek op het apparaat van de gebruiker worden geplaatst. Deze worden vaak aangeduid als " stalkerware ". Deze huisspionagesoftware wordt gebruikt om online accounts te overnemen. Het meest verbazingwekkende is dat je ze heel gemakkelijk kunt vinden in de Google Play Store of in andere alternatieve appwinkels.
Vergelijkbaar met ouderlijk toezichtsoftware dat een ouder op afstand controle geeft over een apparaat, bestaan er malwareprogramma’s die de gebruiker de mogelijkheid geven om controle uit te oefenen over een besmet apparaat. Dit soort software komt in verschillende vormen voor, bijvoorbeeld:
PASS RECOVERY wordt vaak gebruikt door hackers om wachtwoorden te kraken en accounts over te nemen. De techniek is zo eenvoudig dat de oorspronkelijke ontwerpers, die gebruikers wilden helpen die hun wachtwoord waren vergeten, niet hadden voorzien dat het ook tegen hen zou kunnen worden gebruikt. Eerst zal de hacker proberen in te loggen op jouw onlineaccount. Aangezien hij het wachtwoord niet kent, klikt hij gewoon op ‘wachtwoord opnieuw instellen’. Je ontvangt een waarschuwing per e-mail of SMS over de resetpoging. Als je je account nooit aan een telefoonnummer hebt gekoppeld voor dit soort problemen, kan de hacker gebruikmaken van sociale-engineeringtechnieken om de code die jij ontvangt, te bemachtigen. Deze techniek werkt vaak wanneer de aanvaller je kent. Hij kan bijvoorbeeld bellen en vragen om de code die je per bericht hebt ontvangen, met de smoes dat het bericht bij de verkeerde persoon terechtkwam. Natuurlijk is dit de verificatiecode die jouw identiteit bevestigt tijdens het opnieuw instellen. Als je deze code per ongeluk aan hem doorgeeft, wordt je onlineaccount automatisch gehackt. authenticate your identity when resetting. If you inadvertently send him this code, your online account will be automatically hacked. authenticate your identity when resetting. If you inadvertently send him this code, your online account will be automatically hacked.
De brute-force-aanval is ook een klassieker in de wereld van accounthacking. We kunnen zeggen dat het een van de meest gebruikte technieken is, omdat het bestaat uit het proberen van vele combinaties van letters, symbolen en cijfers om te achterhalen welke overeenkomt met het wachtwoord van het doelaccount. Het is een zeer gedetailleerde techniek die veel geduld en techniek vereist. De combinatietests worden uitgevoerd met behulp van tools die de taken automatiseren. De software die combinaties genereert en automatisch probeert, is afgestemd op gebruikersgedrag via speciale algoritmen. Met andere woorden, als gebruikers hun wachtwoorden baseren op hun verjaardag of nummers uit hun professionele leven, zullen de algoritmen een reeks combinaties genereren die aan deze criteria voldoen om het juiste wachtwoord te vinden. De duur van een brute-force-aanval varieert afhankelijk van de rekenkracht van het apparaat van de hacker, de gebruikte decryptie-algoritmen en de complexiteit van het wachtwoord. We spreken dan van enkele seconden tot meerdere maanden. Er is een variant van de brute-force-aanval genaamd de woordenboekaanval. De hacker gebruikt duizenden combinaties uit een database van al samengestelde wachtwoorden. Deze informatie komt meestal uit grote gegevenslekken van verschillende onlineplatforms of eerdere hacks. Het doel is om al deze combinaties te proberen om te zien welke overeenkomt met die van het doel. Gecombineerd met geautomatiseerde software is de techniek zeer veelbelovend en kan grote schade veroorzaken.
Het is algemeen bekend als Keylogger. Het wordt voornamelijk gebruikt om alle informatie te verzamelen die een persoon invoert op het toetsenbord van zijn computer. Omdat het een kwaadaardig programma is, wordt het meestal handmatig geïnstalleerd via een USB-stick. Het kan ook worden geïnstalleerd via een trojaans paard, maar dat vereist een zeker niveau van hackingkennis. Zodra het op een apparaat is geïnstalleerd, kan alles wat op het toetsenbord wordt getypt, worden opgepikt door de hacker. Dat omvat natuurlijk ook jouw inloggegevens. Aan de andere kant is de keylogger nutteloos bij virtuele toetsenborden, waardoor deze spionagesoftware op de meeste smartphones en computers niet effectief is.
Om deze zwakte te compenseren, is er een andere app ontwikkeld: Schermopname. Het is niet per se een kwaadaardig programma. Een schermopnameprogramma wordt veel gebruikt in de professionele wereld om informatie of activiteiten te delen tijdens samenwerking op afstand. Maar in handen van hackers wordt het een krachtig spionagehulpmiddel. Wanneer het scherm wordt bespioneerd, kan het gebruik van een virtueel toetsenbord de hacker er niet van weerhouden om jouw inloggegevens te achterhalen, wat je enorm kwetsbaar maakt.
Het komt vaak voor dat we bij het gebruik van browsers voor inloggen op een onlineaccount de inloggegevens opslaan om toekomstige inlogpogingen te vergemakkelijken. Dit is erg handig en bespaart veel tijd. Helaas wordt het wachtwoord, zodra het eenmaal is opgeslagen in de browser, bewaard in een opslagruimte die onvoldoende goed beveiligd is. Als een hacker of iemand in jouw omgeving fysieke toegang heeft tot jouw apparaat, kan hij ook toegang krijgen tot de browser en de inloggegevens stelen. Aangezien er geen bescherming is ingebouwd om dit te voorkomen, is jouw wachtwoord snel gevonden.
Aanvallen op MSN-wachtwoorden nemen steeds meer toe, daarom moet je gedisciplineerd zijn in het beheren van je toegangen en natuurlijk je wachtwoorden. Alles draait om de discipline die je aanneemt. Vermijd risicovol gedrag en leef een gezond digitaal leven.
Het hacken van iemands MSN-account zonder toestemming is illegaal en wordt beschouwd als een schending van de privacywetgeving in de meeste rechtsgebieden.
PASS REVELATOR en soortgelijke tools zijn ontworpen voor hackingdoeleinden en hun gebruik zonder uitdrukkelijke toestemming van de accounteigenaar is onethisch en mogelijk illegaal.
Om je MSN-account te beschermen, gebruik sterke, unieke wachtwoorden, schakel tweefactorauthenticatie in, houd je apparaten veilig, vermijd verdachte links en downloads, en update regelmatig je beveiligingssoftware.
Ja, er zijn legale bewakingssoftwareprogramma’s beschikbaar voor ouderlijk toezicht en werknemersbewaking. Hun misbruik voor hacking is echter onethisch en mogelijk illegaal.
Als je vermoedt dat er ongeoorloofde toegang is tot je MSN-account, verander dan onmiddellijk je wachtwoord, schakel tweefactorauthenticatie in en controleer je accountactiviteit op verdachte activiteiten. Neem contact op met MSN-ondersteuning voor verdere hulp indien nodig.
Het gebruik van openbare Wi-Fi-netwerken brengt beveiligingsrisico's met zich mee, omdat ze gevoelig zijn voor hacking en afluisteren. Het is raadzaam om een virtueel privénetwerk (VPN) te gebruiken voor extra beveiliging bij het openen van gevoelige accounts zoals MSN.