Facebook-wachtwoord hacken: Handleiding
Facebook is het meest gehackte netwerk ter wereld
Het is veel eenvoudiger dan je zou denken. Hackers hebben honderden manieren om een Facebook-wachtwoord te stelen en hun technieken worden steeds geavanceerder.
Tegenwoordig denken de meeste gebruikers dat ze veilig zijn op internet. Het is moeilijk voor te stellen dat je leven, je vrienden en je identiteit online gestolen kunnen worden. We houden onszelf voor dat dit alleen anderen overkomt en dat het ons nooit zal gebeuren. Toch vraag je je op de dag dat het wél gebeurt af hoe het zover heeft kunnen komen.
Je moet weten dat een Facebook-account een van de belangrijkste bronnen van persoonlijke gegevens is. Aangezien Facebook het meest bezochte sociale netwerk ter wereld is, delen gebruikers veel persoonlijke informatie om interactie te behouden.
Soms wordt het hacken van een Facebook-account ingezet om een geliefde, kind of partner te bespioneren.
Eén ding is zeker: de vraag naar het hacken van Facebook-accounts neemt sterk toe. Dat betekent dat iedereen met een account op dit sociale netwerk op de een of andere manier risico loopt. Daarom is het belangrijk dat je weet tegen welke bedreigingen je beschermd moet zijn.
Hier is een lijst van hacktechnieken:
hackt dankzij PASS FINDER
(werkt ook met telefoonnummer en login-ID).
Deze techniek is veel eenvoudiger en kan door iedereen worden gebruikt. Het is ontworpen om makkelijk te gebruiken te zijn, zelfs als je geen computerexpert bent. Volg de basisinstructies en gebruik dit programma nu.
Het is een uitgebreide software die het je gemakkelijk maakt om een Facebook-account te kraken, zolang hackers je maar niet betrappen. Merk op dat PASS FINDER compatibel is met alle besturingssystemen. Je kunt het dus gebruiken op je computer, smartphone of tablet.
Volg deze drie eenvoudige stappen om het wachtwoord te vinden:
Daarnaast krijg je een proefperiode van een maand. Aan het einde ben je of tevreden of krijg je je geld terug.
Probeer het nu: https://www.passwordrevelator.net/nl/passfinder
De hacker koopt advertentieruimte op internetpagina’s en plaatst daar een gevaarlijke link in. Wanneer een gebruiker op de advertentie klikt, wordt hij doorgestuurd naar een met malware besmette pagina.
Zonder dat de gebruiker het merkt, installeert de hacker malware op de computer of smartphone van het slachtoffer. Aangezien dit een eindeloze ketting is, kan het virus zichzelf oneindig blijven kopiëren.
De hacker hoeft alleen maar te wachten tot hij per e-mail de inloggegevens van het Facebook-account met het wachtwoord ontvangt. Wees zeker dat een hacker je FB-wachtwoord kan kraken zonder dat je het merkt.
Deze techniek is bijzonder moeilijk toe te passen, maar alle voorwaarden zijn aanwezig om te werken. Dacht je dat het onmogelijk was om wachtwoorden te siphonen zonder internet te gebruiken? De basis van deze methode vereist de installatie van een kwaadaardig programma op een specifieke computer. Het toestel van het slachtoffer bijvoorbeeld. Hiervoor is fysieke toegang tot het apparaat nodig. Het programma kan zowel op Windows, Ubuntu als andere Linux-achtige systemen gebruikt worden. Het betreffende computerprogramma is zeer discreet en licht, slechts 4 KB!
Hiermee is het mogelijk informatie te ontvangen en verzenden op een maximale afstand van 6 meter. Met een krachtige ontvangstantenne kan deze afstand worden verlengd tot 30 meter. Duidelijk is dat zo'n techniek geen grote hoeveelheden data kan overdragen. Maar dit is voldoende om een wachtwoord te onderscheppen.
Dit houdt in dat het GSM-netwerk wordt gebruikt om gegevens te onttrekken. Je moet weten dat het ook werkt via een kwaadaardig programma dat op de computer van het slachtoffer moet worden geïnstalleerd. Dankzij deze software kunnen bepaalde instellingen worden gestart. Deze zorgen ervoor dat je computer fungeert als een mobiel apparaat door GSM-golven uit te zenden. Met de juiste tools weten hackers precies hoe ze de gewenste informatie kunnen weghalen.
Als er één plek is waar social engineering veel voorkomt, is dat duidelijk op Facebook. Omdat het sociale netwerk door veel mensen wordt bezocht, is het eenvoudig om social engineering toe te passen. Social engineering houdt in dat je iemand misleidt met wie je contact hebt opgebouwd. Het doel is om de persoon die je in het vizier hebt, zover te krijgen dat hij informatie geeft die gebruikt kan worden om zijn Facebook-account te hacken. Meestal begint men met eenvoudige gesprekken om een vriendschapsband op te bouwen, en geleidelijk aan persoonlijke informatie los te krijgen. Wanneer social engineering plaatsvindt tussen twee mensen, kan het onopgemerkt blijven en duurt het meestal korter. Er zijn ook methoden waarmee cybercriminelen social engineering op grote schaal kunnen uitvoeren. Dit gaat meestal onopgemerkt voorbij, maar je hebt waarschijnlijk al posts gezien in groepen met vragen zoals:
Dit zijn geen onbelangrijke vragen, want op de een of andere manier kunnen ze helpen bij het hacken van duizenden Facebook-accounts in één keer. Als je zulke posts ziet, is het het beste om ze te negeren.
Deze methode staat in het Frans bekend als “diversion de clic”. Vanaf 2008 werd het begrip clickjacking populair. Deze hacktechniek wordt meestal gebruikt op webapplicaties. Clickjacking houdt in dat een gebruiker wordt misleid wanneer hij op een tabblad of afbeelding klikt, met als doel dat hij een actie uitvoert die hij niet voorzag of wilde.
De techniek werkt als volgt:
We kennen allemaal het belang van sessiecookies. Deze kleine signalen helpen ons bij het navigeren op meerdere platforms tegelijk. Cookies zijn echt handig. Maar als een hacker er toegang toe krijgt, kan hij ze gebruiken om toegang te krijgen tot jouw sessie en je account te hacken. Sessiecookies laten een spoor achter en geven toegang tot je account zonder dat je opnieuw in hoeft te loggen. Juist deze situatie wordt door hackers uitgebuit. Daarom is het raadzaam om na het uitloggen van je Facebook-account de cookies te verwijderen voor meer veiligheid.
Een nep-WiFi-netwerk kan de basis vormen voor een hack. Als de cybercrimineel je gewoonten kent, kan hij je misleiden en ervoor zorgen dat je verbinding maakt met een door hackers gecontroleerd WiFi-netwerk.
De eerste stap is het creëren van een WiFi-netwerk. Hiervoor heb je een router nodig die internettoegang biedt, zoals een WiFi-router. Zelfs met een smartphone is het mogelijk om WiFi-toegang te creëren. Zodra het netwerk beschikbaar is voor het doelwit, kunnen hackers het verkeer van de persoon die erop verbinding maakt, monitoren. Dit geeft hen de mogelijkheid om de verbinding om te leiden naar een phishingwebpagina, waarmee ze de gebruiker misleiden en zijn inloggegevens vragen.
Er wordt gesproken van verkeersinterceptie wanneer een hacker de inhoud van de communicatie tussen twee computersystemen kan onderscheppen. Met andere woorden, wanneer computer A communiceert met computer B, kan de hacker de communicatie onderscheppen en de uitgewisselde informatie lezen. Dit kan op verschillende manieren. Bijvoorbeeld door een nep-WiFi-hotspot te creëren, zoals hierboven beschreven, of door het gebruik van cookies om de sessie te jatten en de communicatie te onderscheppen. Maar de meest indrukwekkende methode is het onderscheppen van communicatie tussen data-pakketten. Op dit niveau is het bijna onmogelijk voor een gebruiker om zichzelf te beschermen. Communicatie tussen DNS-servers gebeurt via pakketoverdracht, gebaseerd op een unieke handtekening die niet verandert. Wanneer een hacker deze handtekening kent, kan hij nieuwe pakketten maken met dezelfde handtekening om de communicatie te misleiden. De gebruiker wordt bespioneerd zonder dat hij er iets tegen kan doen.
Het is een klassieker in de cybercriminaliteit. Elk jaar worden nieuwe tools ontwikkeld om het kraken van wachtwoorden makkelijker te maken. Deze methode maakt gebruik van software of een geautomatiseerd script dat duizenden of miljoenen combinaties van woorden of symbolen genereert om het juiste wachtwoord te vinden. Het succes van deze techniek hangt af van de kwaliteit van de gebruikte software, de kracht van de computer en de aard van het wachtwoord. Feit is dat Facebook-gebruikers kwetsbaar zijn voor deze methode. Waarom? Omdat de kracht van moderne processors het mogelijk maakt om wachtwoorden snel te kraken. Naast wachtwoordkraken is er ook de woordenboekaanval, een andere klassieker. Deze is gebaseerd op een verzameling wachtwoorden of inloggegevens die op verschillende manieren zijn verzameld, zoals via datalekken, scraping of hacking. Deze gegevens worden gebundeld in een database die gebruikt wordt om inloggegevens te vinden voor het hacken van accounts.
Op dit punt is het nuttig om te weten hoe je je Facebook-account beter kunt beveiligen. Er is een praktische manier om jezelf te beschermen tegen cyberaanvallen.
Ten slotte is er nog één ding dat je absoluut moet weten: 100% veiligheid bestaat niet. Met andere woorden, het beschermen van je gegevens is een voortdurend proces. Je moet altijd alert zijn en klaarstaan om te reageren bij twijfel.
Overweeg eerst de beveiliging van je digitale omgeving. Alles wat je gebruikt om op internet te surfen, moet beveiligd zijn.
Het hacken van iemands Facebook-account zonder toestemming is illegaal en wordt beschouwd als een schending van de privacy en cyberveiligheidswetten in de meeste landen.
Hoewel dit technisch mogelijk is, is het gebruik van hacktechnieken om iemands Facebook-account te monitoren zonder toestemming onethisch en mogelijk illegaal. Het is beter om open communicatie en vertrouwen met je kind op te bouwen.
Hoewel geen enkele methode 100% veilig is, kun je de beveiliging van je Facebook-account sterk verbeteren door twee-factor authenticatie in te schakelen, sterke en unieke wachtwoorden te gebruiken, je software up-to-date te houden en voorzichtig te zijn met verdachte links en activiteiten.
Ja, er zijn legale en ethische alternatieven, zoals het bespreken van je zorgen met de betrokkene, professionele hulp zoeken indien nodig, of de politie inschakelen bij ernstige problemen.
Je kunt hackpogingen of verdachte activiteiten op Facebook melden via de meldtools van het platform, die meestal te vinden zijn in de instellingen of de hulpsectie van je account.