Een WiFi-wachtwoord kraken
Overal internet waar je maar wilt...
Wanneer we het hebben over het kraken van WiFi-sleutels, denken we meteen aan de hacker die verscholen zit in de schaduw met zijn computer en software die wachtwoorden aan het ontcijferen is, zoals op televisie. Maar wees voorzichtig, het kraken van WiFi-wachtwoorden is een professionele zaak. Wij laten je zien hoe hackers dat doen.
Geloof niet dat alleen hackers in staat zijn om WiFi-verbindingen te kraken. Iedereen kan het, het is een kwestie van logica en wilskracht. Bedrijven schakelen vaak externe consultants in die veel geld krijgen om de beveiliging van hun netwerken te testen.
Professionele netwerken zijn over het algemeen goed beveiligd met coderingstypes zoals WEP, WPA en tegenwoordig WPA3. Jammer genoeg is deze WiFi-beveiliging niet onfeilbaar. Ze kunnen er ook voor kiezen om alleen uitgenodigde personen toe te staan om te verbinden. Ze kunnen een lijst van apparaten maken door de MAC-adressen in te voeren die toegang mogen hebben.
Meestal zijn WiFi-beveiligingslekken het gevolg van slecht netwerkbeheer door de gebruiker, die vaak nieuw is op dit gebied. De fouten kunnen ook liggen in de gebruikte technologie. Over het algemeen geldt: wanneer een wachtwoord moet worden aangemaakt, is het het beste om een zin te maken met speciale tekens. Hoe langer de sleutel, hoe moeilijker het is om te kraken. Er zijn ook ernstige tekortkomingen bij internetproviders die standaardwachtwoorden op hun routers instellen.
De gebruiker die hier weinig ervaring mee heeft, zal er weinig zin in hebben om dit te veranderen, waardoor de deur wijd openstaat voor elke hacker om verbinding te maken met een WiFi-netwerk. Een onzorgvuldige hacker kan ook een hotspot simuleren om mensen ertoe aan te zetten om erop te verbinden. Hij zal dan alles kunnen zien en verzamelen, zoals e-mailwachtwoorden, creditcardnummers, absoluut alles...
Je hebt jezelf misschien al eens afgevraagd hoe een hacker jouw WiFi-verbindingscode kan kraken. Er zijn veel gebruikers die op zoek zijn naar een manier om zonder toestemming verbinding te maken met jouw WiFi-netwerk.
Daarom is het verstandig om je af te vragen welke methode wordt gebruikt om de beveiliging van dit WiFi-netwerk te omzeilen? Welke techniek kunnen we gebruiken om toegang te krijgen tot een WiFi-hotspot als we het wachtwoord niet hebben?
PASS WIFI is precies de oplossing.
Gebruik PASS WIFI om een draadloos internettoegangswachtwoord te kraken en geniet van de vrijheid! Je kunt overal verbinding maken waar je maar wilt. PASS WIFI analyseert de gegevens die worden verzonden door het draadloze gegevensbeheercentrum. Vanaf dat moment scant en herstelt het de sleutels van alle routers in platte tekst!
PASS WIFI vervult jouw verzoek om het wachtwoord van elke WiFi-router en hotspot te vinden.
Installeer simpelweg PASS WIFI op je computer of apparaat. Open de app en zoek naar nabijgelegen WiFi-hotspots. Uiteraard detecteer je een aantal beschikbare netwerken. Kies het netwerk dat bij jou past en laat PASS WIFI de rest doen.
Binnen een paar minuten gebruikt de applicatie haar algoritme op basis van kunstmatige intelligentie en geeft jou het wachtwoord waarmee je vrij toegang hebt tot het WiFi-netwerk dat je wilt kraken.
PASS WIFI wordt al gebruikt door honderdduizenden mensen wereldwijd. Daarnaast heb je een proefperiode van een maand. Aan het einde van je proefperiode ben je of tevreden, of je krijgt je geld terug.
Aarzel niet en probeer PASS WIFI nu door het te downloaden van de officiële website: https://www.passwordrevelator.net/nl/passwifi
Er zijn andere technieken die hackers gebruiken om toegang te krijgen tot een WiFi-netwerk zonder het verbindingswachtwoord van de eigenaar te hoeven vragen. Wij hebben voor jou de eenvoudigste tot de meest ingewikkelde technieken op een rijtje gezet.
Hier zijn de methoden om WiFi-sleutels te kraken:
Een Brute Force-aanval is een veelgebruikte techniek in de cybercriminele wereld. Hackers proberen jouw WiFi-wachtwoord te vinden door verschillende combinaties van cijfers, letters en symbolen te proberen, zodat ze met elke poging mogelijkheden kunnen elimineren en uiteindelijk de juiste combinatie vinden. Het lijkt een vervelend proces, maar om het gemakkelijker te maken, gebruiken ze computerprogramma’s die deze combinaties genereren en toegangsmogelijkheden berekenen. Deze programma’s zijn gebaseerd op krachtige algoritmen en datasets met veelvoorkomende gebruikerspatronen die op internet circuleren.
Het komt vaak voor dat hackers bij het proberen van wachtwoordcombinaties, echte inloggegevens gebruiken die van internet zijn verzameld en opgeslagen in databases. Deze variant wordt een woordenboekaanval genoemd, omdat deze geïnspireerd is op bestaande wachtwoorden om nieuwe te creëren. Het doel van de woordenboekaanval is om inlogpatronen en opbouwmethoden van gebruikers te analyseren om zo hun inloggegevens te kunnen raden.
We hebben het hier over een techniek om informatie te stelen die al bestond tijdens de Tweede Wereldoorlog. Deze methode vereist geen internetverbinding of gebruik van een moderne computer. Je hoeft alleen trillingen en geluiden te kunnen onderscheppen, en beschikken over een geluidsontcijferingsinstrument. Akoestische cryptanalyse bestaat uit het verzamelen van geluids- en trillingsgegevens en deze daarna omzetten in informatie. Geluiden die bijvoorbeeld worden uitgezonden door computertoetsenborden, de CPU of de ventilator van een server. Deze methode kan elke tool bespioneren die geluid produceert. We weten immers dat de apparaten die we dagelijks gebruiken, zoals onze computers, geluid maken. Met een antenne die is afgestemd op het opvangen van deze geluiden, kan de hacker conversies uitvoeren en de informatie achterhalen die wordt gegenereerd of doorgestuurd via dit apparaat.
Deze methode vereist geen internetverbinding om te kunnen worden gebruikt voor hacking. In feite is het niet altijd nodig om verbonden te zijn met internet om gegevens te stelen of gevoelige informatie te bemachtigen. Dit is een veelgemaakte fout van gebruikers. Bijvoorbeeld: deze techniek vereist alleen het opvangen van het licht dat van je scherm afkomt. Ieder computertoestel zendt lichtstralen uit die variëren in frequentie afhankelijk van het gebruik. Het is aangetoond dat met een speciale lens deze lichtstralen kunnen worden opgevangen en gebruikt om informatie te verzamelen. Als de hacker binnen een haalbare afstand is en toegang heeft tot het licht van je computer, kan hij bepalen wat je aan het doen bent, alles zonder gebruik te maken van internet.
Weinig gebruikers zijn zich bewust van het feit dat Bluetooth gebruikt kan worden om hen te hacken. Hoewel WiFi tegenwoordig minder snel wordt gebruikt, zijn de meeste computersystemen nog steeds uitgerust met een Bluetooth-verbinding. Hoewel Bluetooth tegenwoordig vooral wordt gebruikt om apparaten zoals draadloze hoofdtelefoons en koelkasten te koppelen, werd het vroeger veel gebruikt voor gegevensoverdracht. Dat vergeten we vaak, maar deze functie bestaat nog steeds, ook al wordt hij niet meer gebruikt. Er zijn nog steeds kwetsbaarheden aanwezig in de Bluetooth-netwerken van computersystemen. Via deze kwetsbaarheden kunnen mensen je hacken wanneer je Bluetooth aanstaat. Hackers gebruiken software die bijvoorbeeld informatie van je apparaat kan uitlezen en gebruiken zoals zij willen. Het is ook mogelijk om via Bluetooth verbindingen te delen om beveiligingsmaatregelen te omzeilen en zo het WiFi-wachtwoord te achterhalen.
Een USB-kabel heeft geen internetverbinding nodig om te kunnen worden gebruikt. De USB-kabel wordt gebruikt om apparaten zoals smartphones op te laden, maar ook om informatie over te dragen van apparaat A naar apparaat B.
Als je dus je USB-kabel aansluit op een besmette oplaadpaal, kunnen hackers je gegevens stelen. Deze situatie is niet zo zeldzaam als je denkt. We willen vaak ons apparaat opladen op een openbare plaats zoals een vliegveld of supermarkt. Deze plekken bieden vaak oplaadpunten via USB-aansluitingen. Het is waarschijnlijk dat hackers deze aansluitingen kunnen gebruiken om apparaten met ingebouwde gegevensuitwisselaars te installeren.
Wanneer apparaat X verbinding maakt met een WiFi-netwerk, is het mogelijk om de identificatiegegevens te delen via dit apparaat dat al eerder verbonden is geweest. Dat betekent dat je eerst een apparaat moet hebben dat minstens één keer met dit WiFi-netwerk is verbonden.
Ga naar instellingen, WiFi-instellingen, en je ziet een QR-code. Klik op deze QR-code en scan deze. Je krijgt hiermee direct toegang tot de WiFi-verbinding. Je kunt er zelfs een foto van nemen en deze vrij verspreiden.
Er zijn verschillende manieren om een inlog-ID te delen. Er zijn bijvoorbeeld apps waar gebruikers die al toegang hadden tot WiFi-netwerken op openbare plaatsen, deze zelf besluiten te delen door ze te markeren. Zo ontstaat een soort sociale netwerk waar leden kunnen zien waar ze kunnen verbinden met een WiFi-router.
Het is ook mogelijk om het wachtwoord in platte tekst te ontdekken. Ga naar instellingen, WiFi-beveiliging, en je ziet het wachtwoordveld. Klik op 'wachtwoord tonen' om het weer te geven.
Als je fysieke toegang hebt tot de router, kun je de reset activeren door op de speciale knop aan de achterkant te drukken. Nadat de router is gereset, gebruik je het standaardwachtwoord dat erop is aangegeven. Als er niets staat, gebruik dan het standaardwachtwoord. Bijna alle routermodellen hebben hetzelfde standaardwachtwoord. Als je het patroon kent, kun je het standaardwachtwoord vinden op een website. Je kunt dan gebruikmaken van de WiFi-verbinding.
Een standaardwachtwoord is een inlogcode die automatisch wordt toegewezen aan een apparaat of software bij installatie of in gebruikname. Dit geldt voor vrijwel alle computersystemen. Vaak gebruiken apparaten van hetzelfde model dezelfde standaardwachtwoorden, en veel gebruikers nemen de moeite niet om deze te veranderen. Door het modelnummer van de router te gebruiken, kun je eenvoudig op de website van de fabrikant informatie vinden over het standaardwachtwoord. Deze techniek wordt veel gebruikt door hackers. Probeer het eens, je zult waarschijnlijk verbaasd zijn over hoe slordig veel gebruikers hiermee omgaan.
Met een keylogger is het mogelijk om alles te verzamelen wat het slachtoffer intypt, waaronder de inloggegevens van zijn WiFi-netwerk. Als je fysieke toegang hebt tot het apparaat, gebruik dan een USB-stick of geheugenkaart om de app onopvallend over te zetten. Nadat dit is gebeurd, hoef je alleen maar te wachten tot het slachtoffer verbinding maakt met het netwerk, en dan heb je de inloggegevens. Als het virtuele toetsenbord wordt gebruikt, is de kans groot dat je de gewenste gegevens niet kunt verkrijgen, omdat een keylogger alleen werkt bij fysieke toetsenborden. Om dit probleem te omzeilen, gebruik dan een schermopnameprogramma. Dit is een programma dat je toegang geeft tot de activiteiten op het apparaat via het scherm.
Hacking-technieken zijn talrijk en veelgevraagd. Daarom is het belangrijk om methoden te overwegen om de beveiliging van je WiFi-netwerk te verbeteren. Aangezien we je eerder technieken hebben gegeven die gebruikt kunnen worden om je router te kraken, is het logisch dat we je nu technieken geven om het beter te beveiligen.
Wees in de eerste plaats bewust van het feit dat er geen absolute beveiligingsmethode bestaat. Welke beveiligingssystemen je ook implementeert, onthoud dat er altijd een kwetsbaarheid kan zijn die tegen je gebruikt kan worden. Dat betekent niet dat je zeker gehackt zal worden, maar het is belangrijk om gedisplineerd te blijven op de lange termijn.
Elimineer in de eerste plaats risicovol gedrag.
Om de beveiliging van je WiFi-netwerk te verbeteren, stellen wij de volgende tips voor die je nauwgezet moet volgen.
Het kraken van WiFi-netwerken zonder toestemming is illegaal en vormt een schending van de privacy- en cybersicherheidswetten in de meeste landen. Dit kan leiden tot ernstige juridische gevolgen.
Hoewel het technisch mogelijk is om WiFi-netwerken te kraken, is het onethisch en illegaal om zonder toestemming te hacken.
Om je WiFi-netwerk te beschermen, moet je sterke coderingsmethoden zoals WPA2 gebruiken, de firmware van je router regelmatig updaten, complexe wachtwoorden gebruiken, netwerkcodering inschakelen en de toegang beperken tot toegestane apparaten.
WiFi-hacking kan leiden tot ongeautoriseerde toegang tot gevoelige informatie, identiteitsdiefstal, financiële verliezen, juridische gevolgen en schade aan je persoonlijke en professionele reputatie.
Ja, je kunt professionele cybersecurity-experts of ethische hackers inhuren om beveiligingsbeoordelingen en penetratietests uit te voeren om kwetsbaarheden in je WiFi-netwerk op legale wijze te identificeren.
Als je vermoedt dat er ongeautoriseerde toegang is tot je WiFi-netwerk, verander dan onmiddellijk je netwerkwachtwoord, update de firmware van je router, schakel sterke codering in en houd het netwerkverkeer in de gaten op verdachte activiteiten. Overweeg contact op te nemen met de politie of cybersecurity-professionals voor hulp.