Facebook-account hacken
Heb direct toegang
tot elk Facebook-profiel
Facebook-account hacken
Heb direct toegang
tot elk Facebook-profiel
We gaan je de verschillende methoden uitleggen over Facebook-hacking. Beveiliging is de prioriteit van gebruikers, en Facebook communiceert hier voldoende over. Bescherm je profiel en je vrienden, die later mogelijk besmet kunnen raken door een hacker. Je moet de technieken zorgvuldig lezen, uitkijken voor aanvallen en je Facebook-account beschermen tegen hackers.
Nogmaals, alles wat we hier onthullen mag uitsluitend worden gebruikt om jezelf te beschermen en te informeren. Gebruik deze methoden niet voor illegale doeleinden. Doe anderen niet aan wat je zelf niet zou willen meemaken!
Om een Facebook-wachtwoord te hacken, gaan sommige hackers zeer ver in hun verbeelding. Ken je de methoden die hackers gebruiken om een Facebook-account te hacken? Je moet allereerst weten dat hacktechnieken evolueren afhankelijk van de context. Inderdaad, de methode die geschikt is voor een hacker, hangt af van de beveiliging die je rond je account hebt ingesteld. Hier zijn enkele technieken die je absoluut moet beheersen als je jezelf wilt beschermen tegen deze cyberaanval.
met PASS FINDER
(werkt ook met een telefoonnummer of @gebruikersnaam).
Krijg opnieuw toegang tot een Facebook-account met PASS FINDER. Deze software is ontwikkeld door cybersecurity-experts zodat iedereen het kan gebruiken. De eenvoudige en intuïtieve interface stelt je in staat om een wachtwoord te herstellen met behulp van een e-mailadres, een @gebruikersnaam of een telefoonnummer.
Zodra je de accountgegevens hebt ingevoerd in het juiste veld, klik je op de knop “OK” en laat je de software het Facebook-wachtwoord voor je vinden.
Profiteer van deze oplossing! Je kunt het nu meteen proberen door het te downloaden van de officiële website: https://www.passwordrevelator.net/nl/passfinder
Met de 30-daagse proefperiode krijg je je geld terug als je niet tevreden bent.
Identiteitsdiefstal kan een schending zijn van de integriteit van je Facebook-account. Met identiteitsdiefstal bedoelen we hier vooral accountdiefstal wanneer de cybercrimineel een ander account aanmaakt met jouw foto en misschien zelfs jouw naam, terwijl hij probeert jou te imiteren. Dit kan natuurlijk je naasten en iedereen met wie je geen direct contact hebt, misleiden bij het verifiëren van jouw identiteit.
Wat is sessiekaping en hoe beïnvloedt het de beveiliging van je Facebook-account? Sessiekaping bestaat erin een internetgebruiker of gebruiker van een webservice om te leiden naar een ander platform dan degene waartoe hij toegang wil krijgen. Uiteraard gebeurt deze omleiding zodanig dat het slachtoffer de truc niet doorheeft. Cybercriminelen kunnen hiervoor verschillende methoden gebruiken:
DNS (van het Engelse “Domain Name System”) is een computerservice die vooral wordt gebruikt om domeinnamen, IP-adressen of andere records om te leiden naar een officieel platform. Met andere woorden, deze service is essentieel voor de goede werking van het web en alle aangesloten platforms. Echter, door zijn nut kan het gebeuren dat cybercriminelen toegang krijgen tot deze service en sluwe routes creëren die gebruikers misleiden bij het bezoeken van hun gebruikelijke platform. Bijvoorbeeld: als een of meer DNS-servers die communicatie tussen een browser en Facebook mogelijk maken, zijn vergiftigd (dat wil zeggen dat cybercriminelen kwaadaardige code hebben ingevoegd in de cookies die door deze DNS-servers zijn opgeslagen), dan wordt de gebruiker die “facebook.com” intypt niet naar de officiële Facebook-website geleid, maar naar een nepplatform dat de kleuren en codes van Facebook imiteert. De gebruiker, die niets doorheeft, voert zijn inloggegevens in en wordt gehackt. De hackers verkrijgen deze gegevens en gebruiken ze vervolgens. Het is waar dat deze techniek sterk lijkt op phishing. Er is echter een belangrijk verschil: bij sessiekaping via DNS-vergiftiging hoeft het slachtoffer niet op een link te klikken. Alles gebeurt al op basisniveau, in de browser zelf. Het ergste scenario is wanneer de vergiftiging afkomstig is van de DNS-server van de internetprovider; dan hebben de slachtoffers geen enkele manier om zich hiertegen te verdedigen.
Cookies zijn een andere manier om de sessie van een gebruiker te kapen. Hoewel dit sterk lijkt op de eerder beschreven methode, moet worden opgemerkt dat het zijn oorsprong vindt in de cookies die vaak worden opgeslagen tijdens bezoeken aan websites. Een van de functies van cookies is het creëren van een gemakkelijkere route die toegang tot een website versnelt. Wanneer je cookies van Facebook-websites opslaat, kost het bijvoorbeeld minder tijd om je Facebook-account vanaf dezelfde browser te openen dan de eerste keer. Met andere woorden, cookies fungeren als een soort baken dat je verbinding met de betreffende website markeert. Wanneer hackers deze cookies bemachtigen, kunnen ze het pad dat je al hebt afgelegd bij elke login overnemen. Dus wanneer je probeert “facebook.com” te bezoeken, wordt je verbinding omgeleid en bevind je je in hetzelfde scenario als hierboven beschreven.
Dit is duidelijk een zeer gecompliceerde techniek, voorbehouden aan professionele hackers. Het is een methode die gebruikmaakt van beveiligingslekken in de manier waarop pakketten worden verzonden tussen DNS-servers. Deze servers communiceren namelijk vaak via ondertekende pakketten en worden meestal geauthenticeerd met unieke verzoeksnummers. Dit betekent dat een hacker in staat kan zijn om verzoeksnummers te achterhalen en nieuwe te genereren. Hierdoor kan hij verbindingen onderscheppen. Als hij hierin slaagt, kan hij de internetgebruiker ofwel omleiden naar een phishingwebsite, ofwel diens persoonlijke gegevens verzamelen zonder dat deze het merkt. Als twee personen bijvoorbeeld op hetzelfde netwerk zitten en één van hen wil inloggen op Facebook, kan de tweede persoon de inlogpagina waarop je je Facebook-gegevens invoert, vervangen door een nep-pagina die hij zelf heeft gemaakt! De truc zit hem in het DNS-adres, dat eerder is veranderd en vervangen door een nep-adres. De eindgebruiker merkt hier niets van en denkt dat hij op de originele Facebook-pagina zit. Deze hack wordt vaak gebruikt bij het verbinden met internet op openbare plaatsen. Wanneer iemand online gaat, is er 90% kans dat hij toegang wil tot zijn favoriete sociale netwerk.
Het is een methode waarbij een hacker de tijd neemt om zijn slachtoffer beter te leren kennen. Tijdens dit proces verzamelt hij geleidelijk informatie die hij later kan omzetten in inloggegevens. Hij zal eerst proberen een band met zijn slachtoffer op te bouwen en vervolgens al diens activiteiten analyseren, zowel offline als online. De praktijk lijkt bijna op social engineering. Spidering vereist echter veel meer aandacht en toepassingen dan social engineering, en is daardoor veel effectiever. Om deze delicate aanval uit te voeren, gebruikt de hacker geautomatiseerde software om alle verzamelde informatie te analyseren. Het doel is om inloggegevens te vinden via deze zoekopdrachten.
Spearphishing is een gevaarlijke en gerichtere variant van phishing. Het wordt vooral gebruikt om een specifieke persoon te targeten. Hoewel het algemene proces hetzelfde blijft, bestaat deze methode erin een bericht te sturen dat een link bevat. Op die link moet het slachtoffer klikken om naar een platform te worden geleid waar zijn inloggegevens worden gestolen. Echter, voordat het bericht wordt verzonden, informeert de hacker zich eerst over zijn slachtoffer. Hij verzamelt voldoende informatie om een bericht samen te stellen dat onweerstaanbaar lijkt. Het idee is bijvoorbeeld om de identiteit van een familielid te stelen, of die van een website die het slachtoffer regelmatig bezoekt. Het bericht bevat informatie die het slachtoffer vertrouwen geeft. Zodra het doel is bereikt, is het slachtoffer automatisch in de val gelopen en worden zijn inloggegevens verzameld. Hierin schuilt het grootste gevaar. Deze praktijk wordt sterk vergemakkelijkt door sociale netwerken, waar vaak veel persoonlijke informatie over potentiële doelwitten beschikbaar is.
Dit is duidelijk onmisbaar bij het bespreken van Facebook-hacking.
Facebook is een sociaal netwerk waar mensen elkaar ontmoeten om te communiceren en relaties op te bouwen. Daarom komt social engineering vaak voor op het sociale netwerk van Meta. Social engineering is manipulatie en strikt genomen geen hacking. Het bestaat er meestal uit om een band met het slachtoffer te gebruiken om essentiële informatie te verzamelen. Met andere woorden, als je het doelwit bent van social engineering, dan is dat altijd via iemand die gewend is om met je te communiceren, zoals een vriend of familielid. Daarom is het op Facebook niet nodig om alle vragen te beantwoorden. Wees ook voorzichtig met het reageren op berichten van vrienden of onbekenden. Via je reacties kunnen hackers eenvoudig een analyse doen om je wachtwoorden te achterhalen. Vermijd bijvoorbeeld het beantwoorden van dit soort vragen:
Vaak maakt social engineering, wanneer het op grote schaal wordt toegepast, gebruik van dit soort vragen die het slachtoffer zelf heeft beantwoord.
Het is een techniek die geautomatiseerde software gebruikt om je wachtwoord te vinden door honderden of zelfs miljoenen combinaties van letters, symbolen en cijfers te proberen. Dit gebeurt in specifieke situaties. Wachtwoordkraken is gangbaar. Hackers gebruiken het vaak. Daarom is het belangrijk om goed op je wachtwoord te letten. De software die hiervoor wordt gebruikt, is geavanceerd.
Wat betreft datalekken is Facebook een van de platforms die het meest getroffen worden. Een datalek komt meestal door verschillende redenen voor: configuratiefouten, serverstoringen of computerhacking. Elk jaar is het moederbedrijf achter Facebook, Meta, op de een of andere manier betrokken bij een datalek. Meestal wordt hierover gesproken wanneer het betreffende platform persoonlijke, professionele of gevoelige gegevens buiten zijn controle laat lekken, waardoor iedereen op verschillende manieren toegang kan krijgen tot deze informatie.
Bij een datalek bestaat het risico dat je persoonlijke gegevens zijn gecompromitteerd. Dit kan ook je inloggegevens betreffen. Als een hacker een database in handen krijgt, kan hij gemakkelijk een woordenboekaanval (dictionary attack) starten. Een woordenboekaanval is een techniek waarbij een hacker een geautomatiseerd script gebruikt om een bepaald wachtwoord te vinden door een database met mogelijke wachtwoorden als referentie te gebruiken.
Er zijn natuurlijk oplossingen om jezelf te beschermen, maar meestal denkt de gebruiker hier niet aan omdat hij zich veilig voelt achter zijn computerscherm of smartphone. De beveiliging van je Facebook-account hangt dus volledig van jou af. Er zijn goede praktijken die je bescherming kunnen verbeteren. We moeten echter eerlijk zijn: absolute, onfeilbare beveiliging bestaat niet. Maar je kunt het risico wel minimaliseren.
A: Nee, het hacken van iemands Facebook-account zonder toestemming is illegaal en onethisch.
A: Nee, de methoden in dit artikel zijn uitsluitend bedoeld voor educatieve doeleinden. Het gebruik ervan voor illegale activiteiten is verboden.
A: Er zijn verschillende stappen die je kunt nemen om de beveiliging van je Facebook-account te verbeteren, zoals tweefactorauthenticatie inschakelen, unieke en sterke wachtwoorden gebruiken, voorzichtig zijn met apps van derden, je apparaten en software up-to-date houden, openbare computers en onveilige wifi-netwerken vermijden, en je apparaat beveiligen met een wachtwoord of biometrische maatregelen.
A: Als je denkt dat je Facebook-account is gecompromitteerd, moet je onmiddellijk je wachtwoord wijzigen, je accountactiviteit controleren op onbevoegde acties, toegang tot apps van derden die je niet herkent intrekken en verdachte activiteiten melden aan Facebook.
A: Nee, er bestaat geen gegarandeerde methode om iemands Facebook-account te hacken. Bovendien is het proberen hiervan illegaal en onethisch.