GMail-wachtwoord hacken
Enkele tips van hackers!
GMail is de meest gebruikte e-mailservice ter wereld. Het is belangrijk dat je weet waarom hackers je accountintegriteit zo gemakkelijk kunnen overnemen.
Alle GMail-gebruikers hebben het erg moeilijk om hun wachtwoord te onthouden. Ze hebben zoveel wachtwoorden op verschillende sites dat het bijna onmogelijk is om ze allemaal te onthouden! Daarom is het voor hackers veel gemakkelijker om het wachtwoord van een GMail-account te kraken en toegang te krijgen tot onze privacy.
We zijn allemaal kwetsbaar. Tussen haakjes, wachtwoorden zoals "12345" zijn nog steeds net zo populair als altijd. Ons huidige leven vereist een minimum aan bescherming; ons digitale leven moet een minimum aan privacy behouden.
Elke dag ontwikkelen hackers nieuwe technieken om de beveiliging van GMail te omzeilen. Er zijn artikelen die uitleggen dat een hacker gemakkelijk een GMail-wachtwoord kan kraken. Dat kan ook op jou van toepassing zijn. Ze gebruiken allerlei kleine programma’s zoals brute kracht. Ze proberen verschillende combinaties totdat het wachtwoord is gekraakt. Andere methoden, zoals het creëren van nep-WiFi-netwerken, zijn bedoeld om alleen internetverkeer te onderscheppen. Op die manier wordt het wachtwoord zeker vastgelegd.
Wat je moet weten, is dat hackers bij het infiltreren van beveiligingssystemen, zelfs ingewikkelde systemen zoals GMail, meestal gebruikmaken van een gewone computer. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, gebruiken ze geen supermoderne, ultramoderne computer. Hun belangrijkste hulpmiddel is internet, dat ze gebruiken als informatiebron die vervolgens tegen jouw GMail-account wordt ingezet. Het is een tweesnijdend zwaard: internet is een prachtig hulpmiddel dat miljarden mensen wereldwijd helpt, maar biedt tegelijkertijd een buitengewone bron voor hackers. Ze hebben hun eigen kanalen om gepiraterde software onderling uit te wisselen.
Google gelooft in het bieden van goede bescherming voor GMail-gebruikers. Dat is volledig onjuist. GMail is een e-maildienst, geen digitale kluis!
De e-mailclient van Google wordt wereldwijd gebruikt door miljoenen mensen. Door de groei van Android en de eenvoud waarmee je een GMail-account kunt aanmaken, is het bijna algemeen geworden om een e-mailadres te hebben dat wordt gehost door de techgigant uit Mountain View. Dat betekent met name dat er een enorme hoeveelheid gegevens op dit platform wordt opgeslagen. Net als wij, weten hackers dit en willen daarvan profiteren.
Bovendien wordt hacking vaak geïnitieerd door familieleden die willen weten wat hun contactpersoon doet wanneer die inlogt op e-mail. Denk aan ouders die hun kinderen in de gaten houden, of een partner die de ander bespioneert.
Wat het kraken van je GMail-account nog gevaarlijker maakt, is sociale media. Onze socialemediaprofielen zijn namelijk gekoppeld aan onze e-mailadressen. Dat betekent dat als een hacker je GMail-account weet te overnemen, ook je online accounts die hieraan gekoppeld zijn, kwetsbaar worden.
Afhankelijk van de doelstellingen en middelen gebruikt iedereen technieken die geschikt zijn voor de situatie. Hier zijn enkele methoden die je moet kennen en die kunnen worden gebruikt om je GMail-account te kraken:
-wachtwoord kunt kraken met PASS BREAKER.
PASS BREAKER is een uitstekend hulpmiddel om eenvoudig een GMail-wachtwoord te vinden. Op basis van een e-mailadres toont het het bijbehorende wachtwoord. Hoe? Door gebruik te maken van algoritmen op basis van kunstmatige intelligentie.
Je kunt PASS BREAKER dus downloaden en elk GMail-accountwachtwoord terugvinden.
Bezoek de officiële website voor toegang tot PASS BREAKER: https://www.passwordrevelator.net/nl/passbreaker
Botnets worden meestal gebruikt voor cryptomijnbouw of grootschalige piraterij op basis van ransomware. Toch moet men de mogelijkheid niet uitsluiten dat ze ook worden gebruikt om jouw GMail-inloggegevens te stelen. Aangezien GMail een strategische online communicatieomgeving is, wordt elk middel ingezet om er toegang toe te krijgen. Botnets zijn een netwerk van met elkaar verbonden computers en apparaten (smartphones, slimme apparaten). Dit soort netwerk wordt opgezet door actoren die enorme rekenkracht willen genereren door alle apparaten samen te voegen. En dit natuurlijk ten koste van de eigenaren van de betreffende apparaten. Wanneer de malware die deze verbinding mogelijk maakt op een apparaat wordt geïnstalleerd, kan het dienen als een trojan en gegevens uit dat apparaat stelen. Daarom kunnen botnets tegen jou worden ingezet bij het kraken van je GMail-account.
Een schermopnameprogramma is een kwaadaardig programma dat in staat is om het scherm van je apparaat af te tappen en alles naar de aanvrager te sturen. Zoals de naam al aangeeft, wordt alles wat op het scherm gebeurt vastgelegd. Stel je dus voor dat wanneer je inlogt op je GMail-account, alles wat je doet wordt geregistreerd. De hacker kan dan zien welke informatie je gebruikt om de verbinding tot stand te brengen.
We hebben hierboven gesproken over een computerprogramma dat het scherm opneemt en ervoor zorgt dat alles visueel wordt doorgestuurd naar de kwaadwillende aanvrager. Een keylogger werkt op dezelfde manier, maar is gespecialiseerd in het vastleggen van toetsaanslagen. Een keylogger is een kwaadaardig programma waarmee een hacker kan zien wat je typt op het toetsenbord van je apparaat. Als je dus besmet bent met een keylogger, is je wachtwoord in handen van hackers. Je moet het programma echter wel eerst op je apparaat installeren. In dit verband gebruiken hackers vaak:
Bij een woordenboekaanval wordt het wachtwoord gezocht door verschillende mogelijke combinaties uit een database (het zogenaamde woordenboek) te proberen. De hacker gebruikt kwaadaardige software die automatisch door de database heen gaat. Deze analyse van alle informatie in de woordenboeken wordt automatisch uitgevoerd totdat het juiste wachtwoord is gevonden en automatisch wordt ingevuld bij het inloggen.
Deze combinaties die worden gebruikt voor de woordenboekaanval komen vaak van:
Deze aanval wordt veel gebruikt op sociale netwerken om de aandacht van gebruikers af te leiden. Het werkt vergelijkbaar met phishing. In dit geval is het echter niet nodig om op een link te klikken. Je kunt slachtoffer worden van clickjacking door simpelweg op een afbeelding of op een like-knop te klikken. Deze hackmethode is moeilijk te detecteren. De gebruiker moet gewoon op zijn intuïtie vertrouwen wanneer hij in zo’n situatie verkeert.
Brute krachtaanvallen maken deel uit van computercriminaliteit en bestaan eruit dat de hacker toegang probeert te forceren tot een account door een groot aantal inlogpogingen te doen totdat het systeem de juiste combinatie accepteert.
Het principe is eenvoudig: met behulp van geautomatiseerde software probeert de hacker verschillende combinaties één voor één. De combinaties worden gegenereerd op basis van logische algoritmen. Bijvoorbeeld in alfabetische volgorde, of oplopend/aflopend op basis van cijfers in het wachtwoord. Ook kunnen willekeurige letters worden gebruikt om beveiligingsmaatregelen zoals inlogblokkades te omzeilen. Hackers combineren vaak brute krachtaanvallen met woordenboekaanvallen of rainbow table-aanvallen, die varianten zijn hiervan.
Dit is een techniek uit de zuivere cryptanalyse. Het bestaat erin geluiden en trillingen van een apparaat (computer, analoog of mechanisch apparaat, cryptoprocessor, toetsenbord, enz.) om te zetten in bruikbare informatie. De toepassing van deze techniek vereist echter goede apparatuur. De hacker moet beschikken over geluidssensoren, geluidsanalysers en cryptografische software.
Je moet weten dat akoestische cryptanalyse al bestaat sinds de Tweede Wereldoorlog. Het was een hack die vooruitliep op zijn tijd.
Het is niet echt hacking, omdat het ook buiten het internet kan worden toegepast. Social engineering is in essentie manipulatie. Het is een methode waarmee iemand die je vertrouwt, nuttige informatie verzamelt om die uiteindelijk tegen je te gebruiken. Niet iedereen op sociale media is eerlijk. In sommige openbare of privégroepen leiden interacties tot het opbouwen van vertrouwen. Het belangrijkste dat je uit deze uitwisselingen op groepen en sociale netwerken moet onthouden, is dat er altijd mensen zijn die proberen te profiteren van je onoplettendheid om je te hacken. Vaak dringen ze erop aan dat je informatie geeft. Daarom is het verstandig om niet te veel gegevens te delen die direct of indirect verband houden met je privé- of professionele leven. Vermijd reacties op berichten waarin om je leeftijd of geboortedatum wordt gevraagd. Hetzelfde geldt voor privéberichten met mensen die je niet fysiek kent.
Wanneer je je wachtwoord vergeet, kun je het herstellen via een resetprocedure. Dit is eenvoudig en handig, maar kan ook tegen je worden gebruikt. Als de hacker de PASS RECOVERY procedure start en enige persoonlijke informatie over jou heeft, kan hij een nieuw wachtwoord kiezen waarmee hij controle krijgt over je GMail-account. Hiervoor heeft hij eerst toegang nodig tot je telefoon, omdat bij het opnieuw instellen van het wachtwoord een SMS met een herstelcode wordt verstuurd. Maar het verkrijgen van je telefoonnummer is tegenwoordig geen probleem meer. Door de techniek van SIM-card-hijacking (SIM-swap) te gebruiken, kan de hacker bellen naar de telefoonmaatschappij en zich voordoen als de eigenaar van het nummer om het over te zetten naar een andere SIM-kaart. Wanneer de hacker deze procedure voltooit, is het opnieuw instellen van een GMail-wachtwoord een fluitje van een cent.
Er zijn veel technieken om je te hacken. Maar wat kun je eraan doen om jezelf te beschermen? Allereerst moet je weten: de beveiliging van je GMail-account is jouw verantwoordelijkheid. Discipline is vereist in de strijd tegen cybercriminaliteit. Er bestaat geen perfecte beveiliging; absolute veiligheid is onmogelijk. Zoals bekend: "zolang het geautomatiseerd is, kan het worden gehackt". Daarom zijn hier enkele methoden die je zeker moet overwegen in je beveiligingsbeleid:
GMail-hacking komt helaas vrij vaak voor vanwege verschillende methoden die door hackers worden gebruikt, zoals brute krachtaanvallen, social engineering en keyloggers.
Hoewel GMail beveiligingsmaatregelen heeft, is geen enkel systeem volledig veilig. Gebruikers moeten ook extra stappen ondernemen om hun accounts te beschermen.
Veelgebruikte technieken zijn brute krachtaanvallen, phishing, keyloggers en social engineering.
Gebruikers kunnen hun GMail-account beschermen door sterke, unieke wachtwoorden te gebruiken, twee-factorauthenticatie in te schakelen, software regelmatig bij te werken en voorzichtig te zijn met verdachte e-mails of links.
Ja, het gebruik van een VPN kan je online beveiliging verbeteren door je internetverbinding te versleutelen en je IP-adres te verbergen, waardoor het moeilijker wordt voor hackers om je gegevens af te luisteren.
Als je verdachte activiteit vermoedt op je GMail-account, wijzig dan onmiddellijk je wachtwoord, controleer je accountinstellingen op wijzigingen en meld verdachte activiteit aan Google.